荀子·儒效

荀子·儒效原文：

小阁烧香麝煎浓，翠苔庭院绿阴风。卷帘燕自双飞去，攲枕人方半梦中。秋鬓先於怀县令，春愁多似义城公。西园酒伴无消息，息欲寄鱼笺水自东。
旧俗陶唐后，严祠古道边。土阶依玉座，松栋冠平田。霜露空林积，丹青彩笔鲜。垂裳追上理，历象想遗篇。鸟火频推革，山龙竟弃捐。汾方风动壑，姑射雪封颠。典册沦幽草，文章散暮烟。滔天非一族，猾马巳三传。岁至浇村酒，人贫阙社钱。相逢华发老，犹记汉朝年。
穿鱼新聘一衔蝉，人说狸花量直钱。旧日畜来多不捕，于今得此始安眼。牡丹影晨嬉成画，薄荷香中醉欲颠。却是能知在从息，有声堪恨复堪怜。
葱麦推还井大春，拂衣归伴卧云人。胸中历历蟠三略，肘后时时校六淳。已作移文排俗士，更将要术混齐民。知闲聊复求闲地，岁晚功名恐逼身。
王孙踪迹惯天涯。草绿春归不忆家。晚风和月到窗纱。惜年华。飞絮游丝共落花。
政有何苦，视虎为甚。妇人之言，孔子轻信。代王即天位，半赐今年租。县官勤岁课，杀人如斩荼。谓虎有牙，不破我家。谓虎有毒，不食我谷。麒麟凤凰，颂天济济。愿我皇帝陛下寿万纪，小人虽生亦蝼蚁。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道

荀子·儒效拼音解读：

xiǎo gé shāo xiāng shè jiān nóng ，cuì tái tíng yuàn lǜ yīn fēng 。juàn lián yàn zì shuāng fēi qù ，jī zhěn rén fāng bàn mèng zhōng 。qiū bìn xiān yú huái xiàn lìng ，chūn chóu duō sì yì chéng gōng 。xī yuán jiǔ bàn wú xiāo xī ，xī yù jì yú jiān shuǐ zì dōng 。
jiù sú táo táng hòu ，yán cí gǔ dào biān 。tǔ jiē yī yù zuò ，sōng dòng guàn píng tián 。shuāng lù kōng lín jī ，dān qīng cǎi bǐ xiān 。chuí shang zhuī shàng lǐ ，lì xiàng xiǎng yí piān 。niǎo huǒ pín tuī gé ，shān lóng jìng qì juān 。fén fāng fēng dòng hè ，gū shè xuě fēng diān 。diǎn cè lún yōu cǎo ，wén zhāng sàn mù yān 。tāo tiān fēi yī zú ，huá mǎ sì sān chuán 。suì zhì jiāo cūn jiǔ ，rén pín què shè qián 。xiàng féng huá fā lǎo ，yóu jì hàn cháo nián 。
chuān yú xīn pìn yī xián chán ，rén shuō lí huā liàng zhí qián 。jiù rì chù lái duō bú bǔ ，yú jīn dé cǐ shǐ ān yǎn 。mǔ dān yǐng chén xī chéng huà ，báo hé xiāng zhōng zuì yù diān 。què shì néng zhī zài cóng xī ，yǒu shēng kān hèn fù kān lián 。
cōng mài tuī hái jǐng dà chūn ，fú yī guī bàn wò yún rén 。xiōng zhōng lì lì pán sān luè ，zhǒu hòu shí shí xiào liù chún 。yǐ zuò yí wén pái sú shì ，gèng jiāng yào shù hún qí mín 。zhī xián liáo fù qiú xián dì ，suì wǎn gōng míng kǒng bī shēn 。
wáng sūn zōng jì guàn tiān yá 。cǎo lǜ chūn guī bú yì jiā 。wǎn fēng hé yuè dào chuāng shā 。xī nián huá 。fēi xù yóu sī gòng luò huā 。
zhèng yǒu hé kǔ ，shì hǔ wéi shèn 。fù rén zhī yán ，kǒng zǐ qīng xìn 。dài wáng jí tiān wèi ，bàn cì jīn nián zū 。xiàn guān qín suì kè ，shā rén rú zhǎn tú 。wèi hǔ yǒu yá ，bú pò wǒ jiā 。wèi hǔ yǒu dú ，bú shí wǒ gǔ 。qí lín fèng huáng ，sòng tiān jì jì 。yuàn wǒ huáng dì bì xià shòu wàn jì ，xiǎo rén suī shēng yì lóu yǐ 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

荀子·儒效相关翻译

①早岁：早年，年轻时。那：即“哪”。世事艰：指抗金大业屡遭破坏。“中原”句：北望中原，收复故土的豪迈气概坚定如山。中原北望，“北望中原”的倒文。气，气概。
⑥青芜：青草。
④晞：晒干。

荀子·儒效相关赏析

此曲以景起兴，以情作结，皆统一于落叶归根这一主旨上。中间虚实交错，景与情，古与今，人与我，眼前与未来，时空腾挪跌宕，有对比、有反思、有展望。曲辞曲折而横放，语调苍凉而愤激。
“灵物吝珍怪，异人秘精魂。金膏灭明光，水碧辍流温。”金膏：传说中的仙药。水碧：一种玉。这四句是说：江湖中的灵怪神异，因吝惜其珍怪之相，而秘藏其精神魂魄。金膏不再发光，水碧不再变温润。作者以灵物、异人不出，金膏、水碧不现来隐喻贤者的归隐。也表现出作者的消沉。

作者介绍

刘淑颐 字百年，湖广麻城人。